Pozycja naturalna bywa też nazywana podstawową lub wyjściową. Tak w Qigongu nazywamy najbardziej fizjologiczną pozycję stojącą. Większość obowiązujących w niej zasad stosujemy w innych pozycjach, dlatego można by ją też nazwać pozycją wzorcową, czy szkolną. Opis tej pozycji ze wszystkimi szczegółami może byc dość skomplikowany, ale po pewnym okresie regularnej praktyki przyjmujemy ją w sposób naturalny.
Tutaj podam krótki, podstawowy opis pozycji naturalnej:
● wewnętrzne krawędzie stóp są równoległe, a
same stopy rozstawione są na szerokość bioder
● górna część ciała jest rozluźniona i
lekko wyciągnięta w
górę
● kręgosłup jest rozluźniony i
wyciągnięty w
górę, tak że mamy wrażenie powiększania się przestrzeni międzykręgowych
● dolna część ciała jest cięższa i
rozluźniona, ale w
taki sposób, że mamy odczucie ciężkości ciała, która powoduje lekkie uginanie stawów nóg i
opadanie w
dół
● głowa jest jeszcze lżejsza niż tułów i
dlatego lekko wyciąga kręgosłup do góry
● stopy są rozluźnione i
w swojej miękkości przylegają do podłoża
● palce stóp są luźne i
w miarę możliwości lekko wyprostowane, a
w każdym razie nie zgięte i
kurczowo "trzymające się" podłoża
● ręce opadają luźno w
dół, ale nie są całkiem bezwładnie, gdyż od barków, aż do końców palców są zaokrąglone w
naturalny sposób
● również pachwiny są zaokrąglone podobnie do łuków między nogami wieży Eiffla
● okolice lędźwi, a
szczególnie staw krzyżowo-biodrowy są szczególnie rozluźnione i
pozwalają na podwinięcie miednicy
● miednica jest trochę podwinięta, jakbyśmy chcieli lekko usiąść
zobacz: