SZKOŁA QIGONG i TAI CHI

ĆWICZENIA ONLINE: Qigong Jadeitowej Księżniczki ONLINE, ćwiczenia dla zdrowia i  witalności. Środy i  piątki 7:45-9:15  - Warszawa, i  Internet cały. Prowadzi Lada Maliňáková-Nosal, więcej…

ĆWICZENIA ZDROWOTNE: Zajęcia ONLINE Qigong oraz Tai Chi, styl Chang San Feng we wtorki 19:00 i  czwartki 19:30 Warszawa, i  Internet cały. Prowadzi Lada Maliňáková-Nosal, więcej…

Wywiad

Wywiad z  Mistrzem Ming Wongiem C.Y., akupunkturzystą, mistrzem taoizmu, oraz nauczycielem Qigong, Taichi i  masażu stóp On Zon Su

Mistrz Ming Wong C.Y.

Ming Wong: Tai Ki Kung, styl Chang Sam Fung (w oficjalnym dialekcie mandaryńskim: Tai Chi Kung, styl Chang San Feng, przyp. tłum.).

Mistrz Ming w czasie seminarium Tai Ki Kung (Tai Chi i Qigong) 2014 w miejscowości Svaty Jur na Słowacji Fot. Marian Nosal

D.: Czym różni się Tai Ki Kung od Tai Chi Chuan?

Ming Wong: Jest to róznica wymowy, związana jednak z  czynnikami historycznymi i  geograficznymi. Amerykanie, kiedy zobaczyli po raz pierwszy Chińczyków praktykujących tę sztukę, nazwali ją shadow boxing, czyli "walka z  cieniem". Kiedy shadow boxing zaczął rozprzestrzeniać się na Zachodzie, stał się słynny pod nazwą Tai Chi Chuan, zgodnie z  wymową używaną w  Nankinie. Wówczas sztuka ta była znana głównie z  form bojowych składających sie z  85, 88 i  108 ruchów. Obecnie propaguje się bardzo egzotyczną wymowę Tai Ji Quan, zgodnie z  nową romanizacją znaków pisma chińskiego, modną ostatnio w  Pekinie. Forma związana z  tą wymową nazywa się "krótką formą pekińską" i  składa się z  dwudziestu czterech ruchów. Jest to wersja uproszczona, na pół taneczna, na pół gimnastyczna, łatwa do nauczenia i  praktykowana przez wielu Chińczyków, także z  powodu ponownego odkrycia tych ćwiczeń przez władze chińskie. W  Kantonie natomiast nazwę tej sztuki wymawia się Tai Ki Kung, co nawiązuje do oryginalnego stylu Chang Sam Fung, złożonego z  64 ruchów, dzielonych zazwyczaj na formy Ojca, Matki i  Dzieci.

GR: Proszę powiedzieć o  źródłach Tai Ki Kung.

Ming Wong: Są dwa różne źródła: początek Tai Ki, który można by przetłumaczyć jako "energia, siła witalna" (Ki), "najwyższe" (Tai), to prapoczątek tożsamy z  wszechświatem. Trudno jest przetłumaczyć termin "Ki", ponieważ słowo energia oznacza wiele rzeczy. Jest wiele typów energii: elektryczna, mechaniczna, energia wody, i  tak dalej, ta nazwa jest tu bardzo wieloznaczna i  nieprecyzyjna. Siła życiowa Ki, o  której mówimy, istnieje na wielu poziomach oznaczając co innego. Na poziomie wysokim oznacza "ducha", na poziomie niskim oznacza składniki materii. Ale to nie znaczy, że chodzi o  dwie różne rzeczy, albo w  ostry sposób od siebie oddzielone. Istnieje powiązanie między wszystkimi typami energii. Chodzi o  to, że porusza się ona z  góry w  dół i  na odwrót. Mikrokosmos i  makrokosmos są zjednoczone i  połaczone właśnie tą, będącą w  ciągłym ruchu siłą. W  słowie Tai Ki Kung "kung" oznacza pracę. Ruchy Tai Ki Kung służą temu, aby osoba mogła osiągnąć połączenie, najpierw z  własnym ciałem, tworząc połączenie między różnymi jego częściami, przy pomocy spiralnego ruchu, który zaczyna się na dole i  posuwa się w  górę, potem z  innymi praktykującymi, z  mistrzem, z  całym łańcuchem kolejnych mistrzów, z  otaczającą przyrodą, z  pięcioma elementami, które ją tworzą, ze słońcem, księżycem i  planetami, z  Drogą Mleczną i  wreszcie ze wszechświatem, z  Tao, ze wszystkim. Wszystkie te, tak różnorodne, sfery relacji czasu i  przestrzeni są powiązane ze sobą tak jak powiązane są ze sobą koła zębate w  mechaniźmie, które obracając się wprawiaja cały mechanizm w  ruch.
W Tai Ki Kung mistrza Chang Sam Funga część praktyki nazywana "Ojciec" i   poprzedzająca formy ruchowe ("Matka i  Dzieci") charakteryzuje się ruchami kolistymi, obrotowymi, które doskonale oddziaływują na przeguby, rozluźniając stawy ("Dziewięć Niebios") i  pobudzając cyrkulację strumienia Ki, która poprzednio zamulała różne bardziej i  mniej subtelne zakola ciała.
Ruch zaczyna się od nóg, które są najciemniejszymi, najbardziej odległmi od oczu częściami ciała i   wznosi się powoli, aby połączyć się w  końcach palców, czyli w  najbardziej jasnej i  widocznej części ciała człowieka. Po czym wznosi się do "Nieba Wysokiego" (stopy są reprezentantami "Nieba Niskiego"), energia porusza się przesuwając się w  kierunku ziemi i  przy pomocy szeregu ruchów symbolizujących schodzenie energii w  dół: powstanie świata materialnego, przy pomocy kształtów gór, chmur, zwierząt, owadów i  ludzi. "Ojciec" jest też nazywany "Niebem", (dziewięc stawów naszego ciała jest nazywanych "dziewięcoma Niebiosami") i  "Czasem". Idea "Czasu" nie jest łatwa do zrozumienia przy pomocy rozumu, a  praktyka "Ojca" pozwala we właściwy sposób wchodzić w  "Czas" i  wychodzić z  niego całym ciałem, w  jego trzech podstawowych aspektach: ciało fizyczne (Świnia), energia (Koń) i  umysł (Małpa).
"Ojciec" często jest uważany za ćwiczenie nudne, ciągle takie same, niezbyt piękne i  pozornie mało ważne, podczs gdy w  rzeczywistości jest podstawową praktyką Tai Ki Kung. Nuda, doświadczana czasami, jest miernikiem czasu. W  czasie praktyki godzina może się wydawać bardzo długa, innym razem może być czasem prawie niezauważalnym, w  zależności od okoliczności.