Gdzie można z nami praktykować zdrowotne ćwiczenia Qigong i Taichi.
Ćwiczenia stacjonarne i wyjazdowe, kliknij…
ĆWICZENIA ONLINE: Qigong Jadeitowej Księżniczki ONLINE, ćwiczenia dla zdrowia i witalności. Środy i piątki 7:45-9:15 - Warszawa, i Internet cały. Prowadzi Lada Maliňáková-Nosal, więcej…
ĆWICZENIA ZDROWOTNE: Zajęcia ONLINE Qigong oraz Tai Chi, styl Chang San Feng we wtorki 19:00 i czwartki 19:30 Warszawa, i Internet cały. Prowadzi Lada Maliňáková-Nosal, więcej…Język chiński
Pīnyīn 拼音=dobierać dźwięk
W tym dziale chcielibyśmy zwrócić uwagę na słownictwo używane w TCM, w chińskich sztukach walki i filozofii chińskiej, a zwłaszcza to, które dotyczy praktyki Tai Chi Kung i masażu stóp On Zon Su.
Języki chińskie mają kilka charakterystycznych cech, które powodują, że wykłady dotyczące tradycyjnych chińskich sztuk, takich jak medycyna chińska, sztuki walki (kung fu, wu shu i inne), ćwiczenia energetyczne (chi kung) czy geomancja (feng shui) często zaczynają się od analizy chińskich ideogramów, jakimi zapisywane są nazwy tych sztuk i najważniejsze, występujące w nich pojęcia.
Chińczycy, podobnie jak Japończycy czy Koreańczycy, nie ufają do końca słowu mówionemu i wszelkie precyzyjne rozważania zaczynają od dokładnej analizy używanych w nich chińskich znaków. Każdy z tych znaków poprzez swoją formę (często ideogram składa się z kilku innych znaków składowych) wywołuje u osób znających języki chińskie bardzo rozległe i subtelne skojarzenia, których w rozważaniach dotyczących np. sztuk taoistycznych, czy naturalnej medycyny chińskiej, nie można lekceważyć. Są to zarówno skojarzenia natury ścisłej, jak i bardziej subtelne, zależne od wiedzy, przeżyć i doświadczeń danej osoby skojarzenia, związane z interpretacją poszczególnych znaków, grup znaków i ich części składowych.
Inną cechą charakterystyczną jezyka chińskiego jest różnorodność jego odmian, zarówno mówionych, jak pisanych. Dlatego zamiast mówić "język chiński", coraz częściej używa się sformuowania "języki chińskie". Poszczególne języki chińskie, takie jak: kantoński, pekiński, czy nankiński nazywane są czasami dialektami. Należy jednak pamiętać, ze istnieją między nimi bardzo duże róznice, króre powodują, ze z punktu widzenia lingwistycznego są to oddzielne języki. Takich głównych języków jest około dwunastu. Dodatkowo wspomniane języki mają swoje odmiany, często niezrozumiałe dla rozmówców posługujących sie tym samym językiem (np pekińskim)! Każdym z tych języków mówią dziesiątki, lub setki milionów ludzi! Rodowity użytkownik jednego z języków chińskich nie jest w stanie porozumieć się werbalnie z użytkownkiem innego języka chińskiego.
Najskuteczniejszym sposobem porozumienia jest użycie pisma chińskiego. Pismo to składa się z powszechnie używanych i rozumianych ideogramów. Proces upraszczania i ewolucji znaków trwał od początku przyjęcia obecnej formy znaków za standard w całych Chinach. Było to ponad 2000 lat temu. Począwszy od lat dwudziestych XX wieku pismo chińskie zaczęto reformować w sposób bardziej uporządkowany.
Odrębnym problemem jest romanizacja języków chińskich, czyli ustalenie standardu zapisu dźwięków danego języka chińskiego w alfabecie łacińskim. Istnieje tu wiele propozycji standardów z których najbardziej powszechnie stosowanym staje się Pīnyīn (拼音 = dobierać dźwięk). Jest to romanizacja języka chińskiego stosowana w ChRL od 1958 roku, uznana przez ONZ jako oficjalna romanizacja języka chińskiego. Polska przyjęła ją w 1981 roku.
Innym sposobem na powszechne, sprawne porozumiewanie się Chińczyków między sobą jest wprowadzenie standardowego języka mandaryńskiego. Jest to oficjalny język ChRL, opracowany w latach 50 i nauczany w chińskich szkołach od 1956 roku. Jego potoczna nazwa to putonghua, czyli "powszechna mowa".
